ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΚΟΥΤΣΙ!

Πάει καιρός που σας ρώτησα τι είναι το Κούτσι...

Και απάντηση δε θυμάμαι να πήρα. Δεν πειράζει όμως. Τώρα έφτασε ο καιρός που θα γνωρίσουμε από κοντά το ίδιο το Κούτσι!


Τι είναι επιτέλους το Κούτσι; Αρχαίο κάστρο που στο εσωτερικό του περιλαμβάνει και βυζαντινή ακρόπολη! Ένα σημείο στρατηγικής σημασίας που κατοικήθηκε για πολλούς αιώνες. Οι αρχαιολόγοι πιθανολογούν ότι ο αρχαίος οικισμός κατοικήθηκε από το θεσπρωτικό φύλο των Ελίνων. Πότε όμως κτίστηκε το κάστρο; Αυτό είναι δύσκολο να το υπολογίσουν καθώς δεν υπάρχουν κατάλληλα ιστορικά στοιχεία και δεν έχει γίνει και επίσημη ανασκαφή στο χώρο. Ίσως λένε στα τέλη της κλασικής περιόδου...

Κι αργότερα στα χρόνια του Βυζαντίου, στο βορειοδυτικό μέρος του κάστρου χτίστηκε και η ακρόπολη.

Σκοπός πάντως και των δύο, και του αρχαίου κάστρου και της βυζαντινής ακρόπολης, φαίνεται πως ήταν ο έλεγχος του όρμου της Πλαταριάς και του περάσματος που σήμερα ορίζεται από το δρόμο Ηγουμενίτσας - Πάργας. Ένας σκοπός που παραμένει και για όσους σήμερα επισκέπτονται το ερειπωμένο φρούριο, το Κούτσι. Η απίστευτη θέα από το σημείο αυτό!

Από τη μια βλέπεις τη θάλασσα και την Κέρκυρα. Από την άλλη τα βουνά του Σουλίου! Και κάτω, στους πρόποδες του βουνού, ασημένιο φίδι ο μεγάλος δρόμος!

Το φρούριο Κούτσι είναι γνωστό και ως κάστρο Πολυνερίου, από το όνομα του χωριού που βρίσκεται λίγο πιο πέρα από το αρχαίο μνημείο:

Για να επισκεφθούμε το χωριό Πολυνέρι και το αρχαίο κάστρο στο Κούτσι θα πάρουμε το δρόμο Ηγουμενίτσας - Πρέβεζας. Θα περάσουμε το παραλιακό χωριό της Πλαταριάς και λίγα χιλιόμετρα παρακάτω θα στρίψουμε δεξιά.

Το Πολυνέρι απέχει περίπου οκτώ χιλιόμετρα από το δρόμο Ηγουμενίτσας - Πρέβεζας. Οκτώ χιλιόμετρα ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση, ελαιώνες και αμέτρητες λεμονιές!

Στα μισά περίπου της διαδρομής θα συναντήσουμε το χωριό Αργυρότοπος. Και αμέσως μετά θα αρχίσουν να προβάλουν τα πρώτα σπιτάκια του Πολυνερίου.

Πίσω μας η μεγάλη θαλασσινή αγκαλιά της Πλαταριάς και στο βάθος του ορίζοντα τα βουνά της Κέρκυρας!

Ο δρόμος για το Πολυνέρι, που τον ζώνουν γύρω γύρω τα λιόδεντρα.

Στο κέντρο του χωριού θα μας υποδεχτεί το γραφικό εκκλησάκι των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Εκεί και θα κατεβούμε από τα πούλμαν και θα ξεχυθούμε στα γήπεδα που υπάρχουν δίπλα στο εκκλησάκι και καρτερούν πώς και πώς να γεμίσουν από φωνές παιδιών!

Στο Πολυνέρι θα συναντήσουμε πολλά παλιά σπίτια και θα θαυμάσουμε την αρχιτεκτονική τους. Κάποια κατοικούνται ακόμη, άλλα είναι κλειδαμπαρωμένα και άλλα δυστυχώς έτοιμα να γκρεμιστούν.

Βεβαίως το χωριό έχει και πολλά καινούρια σπίτια. Αλλά τέτοια σπίτια μπορούμε να δούμε σε πολλά σημεία της Ελλάδας. Έχουν όλες τις σύγχρονες ανέσεις μα όχι τη γοητεία και το μυστήριο των παλιών σπιτιών...

Παλιά ή νέα τα σπίτια του Πολυνερίου είναι όλα πνιγμένα μέσα στο πράσινο!

Ένα παλιό σπιτάκι στο κέντρο του χωριού που ο φρέσκος ασβέστης στους τοίχους του μαρτυρά πως κατοικείται ακόμη.

Να και ένα σύγχρονο κτίριο. Στο ισόγειο φιλοξενεί ένα γραφικό καφενεδάκι με θέα που θα τη ζήλευαν πολλές καφετέριες πολυτελείας!

Χτίστηκε από τα μεροκάματα στην ξενιτιά του μπαρμπα - Γιάννη. Δεκαετίες ήταν στη Γερμανία και δούλευε σκληρά όπως και πολλοί άλλοι κάτοικοι του χωριού.

Η θέα από το Πολυνέρι. Να την κοιτάς και να μην τη χορταίνεις!

Εικόνες από τα δρομάκια του χωριού. Βουκολικές...

Σπιτάκια πνιγμένα στα λουλούδια και στα δέντρα. Ένας πραγματικός παράδεισος είναι το Πολυνέρι!

Δε χρειάζονται σχόλια θαρρώ. Αυτό είναι το δρομάκι που οδηγεί στο αρχαίο κάστρο και στη βυζαντινή ακρόπολη.

Μια ακόμη ταμπέλα μας υποδέχεται λίγο παρακάτω. Σκουριασμένη και ανορθόγραφη... Και από τον καιρό που το Πολυνέρι ανήκε στο Δήμο Συβότων. Τώρα ανήκει στο Δήμο το δικό μας, το Δήμο Ηγουμενίτσας. Και επομένως είναι το Κούτσι ένα μνημείο του Δήμου μας.

Να και τα τείχη του αρχαίου κάστρου. Καμία αναστήλωση, καμία συντήρηση. Σώζονται έτσι ακριβώς που τους επέτρεψαν οι αιώνες.

Πετρούλες χτισμένες ποιος ξέρει πότε και από ποιον και τώρα χορταριασμένες. Αχ και να είχαν στόμα να μας διηγηθούν τι είδαν και τι άκουσαν...

Η είσοδος στο Κάστρο. Η ανατολική του πύλη. Πόσοι και πόσοι να έχουν περάσει από δω. Αρχαίοι Έλινες (προσοχή, οι Έλινες ήταν θεσπρωτικό φύλο, γι' αυτό και η περίεργη ορθογραφία της λέξης), Ρωμαίοι αργότερα, Βυζαντινοί, Ενετοί ίσως, Τούρκοι...

Το πολυγωνικό τείχος που περιβάλλει το κάστρο έχει πάχος 3,50 μέτρων περίπου και μήκος 990 μέτρα.

Μεσαίου μεγέθους ακατέργαστοι λίθοι στο πάνω μέρος με άφθονο ασβεστοκονίαμα ανάμεσα και μικρές πετρούλες για να γεμίζουν τα κενά. Στο κάτω μέρος των τειχών υπάρχουν μεγάλοι ορθογώνιοι δόμοι.

Οι πληροφορίες στην είσοδο για το μνημείο. Ένα σχεδιάγραμμα του χώρου και λίγα λόγια.